Yalçın Sevim
BİZE NE OLDU BÖYLE!
Son zamanlarda ne haberlere bakmak istiyorum ne de gazete manşetlerini okumak. Hani hep kızdığımızda ya da bir vahşet gördüğümüzde diyoruz ya bu insanlık nereye gidiyor ne oldu bize…
Evet, sayın okurlarım size sesleniyorum gerçekten neler oluyor böyle.
Her bir birey çevresine ya da yakınına olur olmadık şeylere kızmaya, sinirlenmeye,
öfkelenmeye, vurmaya, yaralamaya veya kasten adam öldürmeye yelteniyor. Hiç mi vicdan yok, hiç mi acımıyorsunuz, hiç mi merhamet kalmadı ki içimizde böyle insanlık dışı durumları yapıyorsunuz ve yapmaya devam ediyorsunuz!..
Tamam, belki de birileri hakkında çok kötü şeyler düşünmeye başlıyoruz. Düşünebiliyoruz da ama illâ ki buna hakkım var diye de insanların canına, malına gasp etmeye ne gerek var ki…
Bazen ben de birilerine ya da bazı olumsuz durumlara, davranışlara içimden geldiği gibi çok kızıyorum ama kimseye hakaret etmiyorum, kimsenin canını yakmıyorum, sövmüyorum, dövmüyorum, dışlamıyorum, gasp etmiyorum hatta öldürmüyorum bile… Bu durumlarda hemen kötüye mi başvurmak gerek, şiddete mi başvurmak gerek, insanları öldürmek mi gerek diye soruyorum sizlere ne diyorsunuz şimdi?
Gelin birlikte bakalım Güzelim Türkiye’nin hâline…
Son günlerde neler olmuş neler:
Ancak istediğimiz şarkıyı çalmadı diye bir adamı öldürmek de nedir ya!..
3 yaşında bir çocuk yaramazlık yaptı diye boynunu kıracak kadar şiddet gösterip sonra da derin dondurucuya koymak nedir ya!..
Psikolojim bozuldu, uyuşturucu kullandım, kendimde değilim vs. deyip annesinin kafasını kesip atmakta nedir ya!..
Benim düşündüğüm gibi düşünmedi, benim gibi yazmadı diye birilerine hakaret etmek de nedir ya!..
Cafeye gidip eski nişanlısını öldürmek, sevdiği kadını bir yere çağırıp orada silahla vurmak nedir ya!..
Ben onu sevmiyorum ama üç çocuğum var onun hakkını kimseye yedirmem, nafakamı vereceksin, boşanmak istiyorum senden demek nedir ya!..
Nedir nedir söyleyebilecek olan var mı acaba?..
Bu tarz örneklere çok rastlıyoruz artık birisi ya da birileri bunlara son versin, son verilsin ki insanlar huzur içinde kalsın, yaşasın tabii ki yaşanırsa yaşayabiliyorlarsa…
Bizler birbirimize olan sevgiyi, saygıyı, umudu, aşkı, sevdayı, tatlı tatlı konuşmayı, ahlaklı olmayı, sevdiklerimizle samimi ve güzel ilişkiler kurmayı, büyüklerimizi saymayı, küçüklerimizi sevmeyi unuttuk mu acaba?
Bize ne oldu şimdi böyle!
Ne oldu!..
